Кветка гарынь вершы ред. І. Дідик
Вид матеріалу:
- 966-8798-01-5
- 84(4УКР)=4БЕЛ
Тип одиниці зберігання | Поточна бібліотека | Шифр зберігання | Стан | Штрих-код | |
---|---|---|---|---|---|
Книга, брошура | Відділ дитячого простору (сектор абонемента) | 84(4УКР) С 53 (Огляд полиці(Відкривається нижче)) | Доступно | 10027482 |
500 пр.
Мая зямля-гаючы бінт на целе; Душу бессонную маю; Сіняй сцябліны кранаецца ветах; Мой шалёны каханы-вецер; Дождж; Дом стары цягне рукі да белага хлеба; Кветка гарынь-гарячая; Вядзі мене у свой сіні сад; Я не умею варажыць; Навекі сонца гарады; Вугал ночы-край малітвы; Белые крылы поуні; Вы,мае ліуні; Сон; Першы снег, як воук галодны; Ваукалака; Павольна дыхае зара; Прысушка; Па вадзе,па журбе; Чуеце-вербы вартуюць сон; Дарога,кволае дзіця; У далонях-дарогі лета; Азёрны хлопчык,у бары; Я буду за цябе маліцца; Гара кідалася пад ногі; Вучуся слухаць цішыню; Танец на вуглях; Адным радком памкнууся лес да сонца; Неба у далонях калыша кветкі;
Дождж праліецца-стане светла душам; Дождж; Пастарайся проста выжыць; А кнгаука крычала над вадой; Лета крылы свае дарыла; Мы выйшлі з дажджу, як з вайны; Пройдзе зіма пералескамі; Не гнявіся на мяне; Восенню сіняй, слотнай зімою; Па вячэрняй па зарэ; Прыбяры мяне у белае, поуня; Радзіме; Палячы мяне, лекар-вецер; Той, хто народзіцца вольны, як вецер; Ляціць жыццё. Зіма майстуе сані; Зіма без снегу, як без сэрца; Развітанне; Берагі бліжэй за сэрца; Сіні лес расце ля ракі;Мне вятроу сівая роспач; Пасцялю на світанку настольнік; По зямлі зямное пройдзе; Берегамі сіні сон; Я песні пакіну журлівым вятрам; Калі не стане ні трывог, ні жалю; Мае лясы упляліся у неба; Па беламу-трава;
Радзіме; Переверцень-трава; Сон; Вечар-вецер; Калі шчарнее дзень; Вечарам-сажай; Так цяжка дадому вартацца; Крумкачы, крумкачы; А у далонях яго-жывая вада; Крылы сэрцу не па размеру; Хто хоча мяне зразумець; Сіні дзень; Дзіуны бярозавы дзень; Пра сонца напішаш золатам; Вачэйне пазнаю і крыл; І прыляціць крумкач няумольны; За воляю сорак год; Сон-трава кранае сэрца; Сем крокау; Каня; Маё каханне-у барах; Бура бура, я-жывая; Ты мяне на руках панясеш; Гавары са мной, гавары; Я спаю табе пра мора; Лета; Спявай, вярбіна, спявай; Я была зарою; Заліуныя лугі-каляровыя; Мы вярталіся дадому; прачынаемся разам з птушкамі; Спіце. Я буду ваш сон шанаваць; І зара не зара, і гара не гара;
Дом; Калі зара кранаецца улоння; Я упаду на траву; Жывая вода наталіла мае на далоні; Люляйце мяне на руках; Я сыйду пакрысе; Зімовае; Мне столькі гадоу, сколькі небу; Гарэу касцёл так горяча, так ярка; Першы крок - толькі крык; Дождж праліецца-будзе светла душам; Каменны мой, табе я толькі снюся; Мой дзед - каваль;Праз вокны дрэвы прарасталі; Радзіме; Птушкі-душы, ляціце на поудзень; Гара, а у гары - пячора; Наш дом - толькі ветру шум; Спявай, пустэча!; Ёсць, кажуць, рака над ракою; Вялыкая рака. Яна жыве успамінам; Лясныя берагі, вы - карані сусвету; Адным няулоуным сном-крылом; Дзяучынка, вяшчунка -душа; Прываражыу мяне зарою; Калі збіраешся у дарогу;
Дзе толькі сосны; Каляровая варажба; Каляным імгненнем, гартоуным; Жыві, мая птушка, жыві; Валадар майго сэрца адзіны; Гарачыя вусны у халоднай зары; Ранак; Птушка-ноч прыляціць з-за лясоу; Я цябе не кляла, а клікала; Зязюля; Ад вольнага дольняга ветру; Калісці я умела лётаць; Калі цар лясны; Пушчы ляцяць у вырай; Хто крылы падарыу дажджу; Мяне не пытай пра крылы; Доля; Верас цвіце ля вады; А мяцеліца доляй спеліцца; Плашч надзела на цела ноч; Лес няутольны- лёс птушныны; Воды падымуцца-будзе бяссонне вясне; У маіх далонях восень; Гэты урок-зарок ад пытанняу; Прыйдзецца жыць, каб адзіная ночка; Калі буду смагаю; Чужына мая, чарніца; Не! Мяне не кляні; За шчасце плаціць цішынёй;
Калнавы мост; Варажыла і сэрца згубіла; Каляровые вершы; Лячу к табе цераз вякі; Прыціхла неба на плечах у сонца; Падары мне гэты дзень; Кроу лясоу пауночных-вершы; Асцярожна: гэта поле; Проці ночы - сон сірочы; Адлятаюць буслы, адлятаюць; Не паспяваю жыць не для сябе, для іншых; Парасткі; Ляціце, вятры, ляціце; З паэмы "Рагнеда"
12-15 р.
бєларус.